Loslaten

‘De uitslag is niet goed’. Een uitspraak van de huisarts die ons leven even stil leek te zetten: opeens waren wij ook ‘van die mensen’ die geen kinderen konden krijgen. De eerste weken daarna waren eigenlijk een soort waas waarin ik een spoedcursus loslaten kreeg. Niet één van mijn sterkste kanten, ik houd het liefst alles zelf in de hand. Maar helaas, in dit traject wordt niets je gegarandeerd en kun je elke keer weer een nieuwe versie van slecht nieuws krijgen.

Wij waren bijna een jaar aan het proberen een kindje te krijgen en veel mensen om ons heen wisten dat van ons. Er waren ook al een aantal vrienden die zwanger waren of kinderen hadden gekregen, maar bij ons? Niets. Ik werd telkens gerustgesteld door het idee dat het bij sommige stellen meer dan een jaar duurde voordat het lukte, maar toch.. Ergens knaagde het enorm. Elke maand leefde ik weer in een enorme hoop, die vervolgens de grond ingeboord werd wanneer ik merkte dat ik niet zwanger was. De uitslag van de dokter was daarom ook eigenlijk een bevestiging van mijn slechte voorgevoel, maar zette evengoed alles op zijn kop. Vóór ik dit alles meemaakte was ik er vaak van overtuigd dat ik weinig tegenslag nodig had om volledig in te zakken, maar in de weken die volgden merkte ik hoe veerkrachtig een mens kan zijn. Het slechte nieuws daalde in en werd onze nieuwe werkelijkheid: wij zouden naar het ziekenhuis moeten in de hoop onze kinderwens daar in vervulling te kunnen laten gaan.

Niet dat het altijd maar goed met me ging hoor, het ging en gaat nog steeds met pieken en dalen. De ene dag voel ik me sterk en wil ik allerlei dingen doen voor mensen in eenzelfde soort positie als wij. De andere dag zit ik vol met spanning. Maar wat ik wel heb mogen merken is hoeveel mensen om ons heen staan en hoe ontzettend waardevol dat is. Wanneer mensen van wie ik het niet verwacht me een appje sturen om te vragen hoe het gaat of wanneer mensen vertellen dat ze voor ons bidden. Dat geeft enorm veel kracht om door te gaan. Binnenkort gaan we echt beginnen met de behandeling en ik zit vol met spanning voor het onbekende, maar weet me gedragen door de gedachte dat er zo veel mensen hetzelfde gebed tot God richten. En ondertussen probeer ik rust te vinden in Hem.

 ‘En houd dit voor ogen: ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld’  Mattheus 28:20

Mirjam