Spuiten klaar? Prikken maar!

Marianne heeft al een aantal vruchtbaarheidsbehandelingen achter de rug. Nu zijn zij en haar man gestart met de laatste ICSI-poging in Duitsland. Via haar blog wil ze haar ervaringen delen. Ze geeft een inkijkje in hoe hun leven eruit ziet met de behandelingen en hun (nog) onvervulde kinderwens. Hoe zij ermee omgaan, wat het met hen doet en  hoe ze God hierin betrekken.
Hieronder lees je haar eerste blog.

 Blog Marianne

Na een korte stroomversnelling met gedoe rondom een follikelcyste en medicijnen waar ik een week lang migraine van had. En na vijf dagen waar ik compleet leeg liep (sorry voor dit beeld) en ik uiteindelijk op Koningsdag in Duitsland onder zeil ging voor een cyste punctie, ligt mijn eerste spuit weer klaar op het aanrecht. Snel klik ik er een foto van en stuur deze met een stoere ‘here we go!’ en een emoticon van een spierbal naar een aantal mensen die dichtbij ons staan. Al snel krijg ik termen als ’toppertje’, ‘stoer!’ en ‘ trots op jou’ teruggestuurd.

Maar in werkelijkheid voel ik mij niet zo stoer.  De poging die ik al zo lang uitstel begint nu echt. Ik probeer mijzelf op te peppen met een: ‘Ik ben er klaar voor!’ Ik blader toch nog snel de bijsluiter door, controleer te vaak of ik de juiste dosis heb en kan geen plek kiezen op mijn buik.
Oké, diep in- en uitademen.
En nadat mijn hand 3 keer in prikstaking is gegaan, gaat de spuit er al trillend in. Na 5 seconden op de knop drukken is het klaar. Nou, dat was nummer 1 met nog vele te gaan. Opgelucht ruim ik alles op. Terwijl ik aan mijn koffie zit verbaas ik mij erover dat ik weer zo zenuwachtig was.
‘Neem mijn leven, laat het, Heer, toegewijd zijn aan Uw eer’ komt naar boven.
Een zin die de laatste tijd vaak door mij heen schiet en mij rust geeft. Net op de momenten dat ik het nodig heb.

Als mij later wordt gevraagd hoe het is gegaan laat ik bovenstaande weg. Mijn humor komt weer terug en met een lach vertel ik dat ik mijn dag goed ben begonnen met een snuifje en een spuitje. Lekker hoor! Misschien komt het over als bluffen of is het een vorm van relativeren? Wat is goed of wat is fout? Ik denk dat ieder zo zijn eigen manier heeft om hier mee om te gaan. Humor helpt mij enorm. En de mensen om mij heen ‘prikken’ er wel doorheen.

Goed of fout ermee omgaan bestaat niet.  Zolang jij je er maar goed bij voelt, dat is wat telt.  Wees een beetje lief voor jezelf. En eet chocolade, dat helpt gegarandeerd! Dit schrijf ik terwijl ik op het punt sta om naar de diëtiste te gaan.  Oké laat maar, voor mij geen chocolade maar een cherrytomaat…